Ürəyim qarışdı səninlə bir tufan kimi Deyilən cümlələr qalıbdır bir sual kimi Məndən sənə bəhs etdim, düzləri tərs etdim Alınanlar alınmadı bəlkədə mən səf etdim Yağışların damcıları sildi bütün izləri Yaddaşimdan apardın mənə aid sözləri Necə illər gözlədim Necə əllər istədi Amma ki qayıtmadın bəlkədə mən səf etdim Gözlərimdə dondu qaldı qurduğumuz səhnələr Sənlə mən ayrılanda öldü bütün fəsillər Sözlərimizi kəsdilər Hisslərimizi əzidlər İnan ki hec bilmədim Sən niyə gəlmədin ? Sənə aid şəekillər otağımda mənə baxir Deyir her şey düzələr təki sən məni cağır. Mənsə səni səslədim ,necə illər gözlədim o qədər dolu urək bircə kəlmə dinmədi Gəzdiyimiz döngələrdə hər birində sən varsan Yuxularda ,xəyallarda ,nəfəsimdə sən varsan Sən menə dünya idin dünyamı belə dağıtsan Oyaq olan ürəyimdə hər gecələr yatırsan ...

Kalbim seninle fırtına gibi İfadeler soru olarak bırakılmıştır Seninle konuştum dümdüz Makbuzları alamadım bu yüzden bir dönüş yaptım Yağmurun tüm izleri düşer Hafızamdan kelimeler al Yıllarca nasıl bekledim Eller nasıl istedi Ama geri dönmediysen, alışveriş merkezindeydim. Ayarladığımız sahneler gözlerimin içinde donmuştu. Bütün mevsim seninle öldüm Sözlerimizi böldüler Duygularımızı incittiler İnan bana yapamam Neden gelmedin Resimlerim bana odamda bakıyor Yaptığı her şeyin seni takip ettiğini söylüyor.Ama sana ağladım ve yıllarca bekledim bu yüzden idrar dolu tek bir kelime duymadım Her birimiz dönüşlerde sende var Sen rüyalardasın, rüyalarda, nefesimde Sen beni yok eden dünyasın Her gece kalbimde uyuyorsun ...